Najem okazjonalny to dosyć często słyszany termin. Co tak naprawdę oznacza? Czym różni się umowa najmu okazjonalnego o zwykłej umowy? Na te pytanie krótko i rzeczowo odpowiadamy poniżej.
Najem okazjonalny to szczególny rodzaj najmu. Takie pojęcie zostało wprowadzone do polskiego prawa w 2001 roku w ramach ustawy o ochronie praw lokatorów oraz w ramach zmiany w Kodeksie cywilnym. Główna zmiana polega na nieco zwiększonej ochronie własności w stosunku to tradycyjnej umowy najmu. Przede wszystkim mowa o prawie do eksmisji uciążliwego lokatora. Należy wiedzieć, że w przypadku standardowej umowy najemcę chronią przepisy dotyczące ochrony praw lokatorów.
Innymi słowy niejednokrotnie zdarzają się sytuacje, kiedy nieuczciwy najemca przestaje płacić za wynajmowane mieszkanie w kamienicy lub w bloku i nie ma zamiaru opuścić lokalu. Sposobem na zabezpieczenie się przed taką sytuacją jest umowa najmu okazjonalnego. Właściciel stosujący ten typ umowy ma znacznie więcej praw w zakresie eksmisji lokatora, przede wszystkim nie ma potrzeby prowadzenia długiego postępowania sądowego. Dokładniej wygląda to w taki sposób, że właściciel wręcza najemcy żądanie opuszczenia lokalu. W sytuacji, w której najemca nie zastosuje się do żądania, zostaje złożony wniosek w sądzie o nadanie klauzuli wykonalności. Taki wniosek jest rozpatrywany w ciągu 3 dni co skutkuje przyśpieszoną procedurą uzyskania nakazu eksmisji.
Co warto wiedzieć na temat umowy najmu okazjonalnego? Jest co najmniej kilka różnic pomiędzy tradycyjną umową a najmem okazjonalnym. Dosyć istota jest ta, że umowa najmu okazjonalnego nie może być zastosowana w przypadku wynajmu lokalu mieszkalnego. Zatem nie możemy jej zastosować w przypadku lokalu usługowego lub pojedynczego pokoju. Poza tym, należy pamiętać, że umowa najmu okazjonalnego nie może być zawarta bezterminowo (maksymalny okres to 10 lat).
Podsumowując, umowa najmu okazjonalnego jest rozsądnym zabezpieczeniem właściciela nieruchomości w przypadku rozpoczęcia współpracy pomiędzy właścicielem nieruchomości a najemcą.